នៅក្នុងរូបវិទ្យាសារធាតុមួយ ទំនាញជាក់លាក់ គឺជាសមាមាត្រនៃដង់ស៊ីតេនៃសារធាតុនោះទៅនឹងដង់ស៊ីតេទឹកនៅ ៤ អង្សាសេ។ ដោយសារតែដង់ស៊ីតេទឹកនៅ ៤ អង្សាសេគឺ ១.០០០ គីឡូក្រាម / ម៉ែ៣សមាមាត្រនោះងាយស្រួលរក។ ឧទាហរណ៍ដង់ស៊ីតេមាសគឺ 19,300 គីឡូក្រាម / ម៣ដូច្នេះទំនាញជាក់លាក់របស់វាមានដូចខាងក្រោមៈ
ទំនាញជាក់លាក់មិនមានឯកតាទេពីព្រោះវាជាសមាមាត្រនៃដង់ស៊ីតេចែកដោយដង់ស៊ីតេដូច្នេះគ្រប់ឯកតាទាំងអស់ត្រូវបោះបង់ចោល។ ដូច្នេះភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃមាសគឺសាមញ្ញ ១៩.៣ ។
អ្វីដែលមានដង់ស៊ីតេធំជាង ១០០០ លិចក្នុងទឹកសុទ្ធនៅ ៤ អង្សាសេនិងរបស់ដែលមានដង់ស៊ីតេតិចជាង ១០០០ អណ្តែត។ ដូចអ្នករំពឹងទុកមាសជាមួយដង់ស៊ីតេ ១៩.៣០០ គីឡូក្រាមក្នុងមួយម៉ែត៣, លិច។ ម្យ៉ាងវិញទៀតទឹកកកមានដង់ស៊ីតេ ៩១៧ គីឡូក្រាម / ម៣, អណ្តែត។
ដូច្នេះតើកប៉ាល់ដែលធ្វើពីដែកដែលមានកម្លាំងទំនាញជាក់លាក់ធំជាងទឹកអណ្តែតយ៉ាងដូចម្តេច? កប៉ាល់អណ្តែតដោយសារតែរូបរាងនៃសមបករបស់វា។ កប៉ាល់ភាគច្រើនគឺប្រហោងហើយផ្លាស់ទីលំនៅទឹកដែលមានទំងន់ច្រើនជាងទំងន់របស់កប៉ាល់។ នៅទូទាំងកប៉ាល់គឺក្រាស់តិចជាងទឹករួមដូច្នេះកម្លាំងទំនាញជាក់លាក់ដែលមានប្រសិទ្ធិភាពគឺតិចជាងទឹក។
